Piranesi fantazjuje, wymyśla, tworzy wizje. W swoich pracach mieszał najprzeróżniejsze style tworząc nowy język wizualny, cokolwiek to znaczy. Wymyśla do woli: budynki, pomniki, wieże, elementy architektoniczne swoich czasów. Tworzy fantastyczne pejzaże pokazując Rzym jako ruinę. Tworzy serię grafik Wyimaginowane więzienia. Pierwszą serię publikuje w 1950 roku, wznawia ją w 1971 roku, zbogaca o nowe ryciny, wzmacnia ich dramatyczny efekt.
Tworzy labirynty z pełną ilością niekończących się schodów, drabin, bram, galerii, które prowadzą donikąd. To ukryty świat jaskiń, kabli. Wyolbrzymia perspektywę, wprowadza dramatyczne oświetlenie. Generalnie buduje grozę i mroczność.
Określany jako architekt nieudacznik, wywiera wyjątkowy wpływ na neoklasycyzm - ruch popularny w Europie w XVIII i XIX wieku. Miał wpływ na architektów, którzy na nowo budowali w przedstawionym przez niego stylu.
Porównuje więzienia Piranesiego do panoptyzmu, który był wówczas tak popularny w architekturze. Tyrania porządku i wydajności, która sprowadza ludzkość do przewidywalnego trybika w procesie. Nowy wspaniały świat Huxleya (1932) i George Orwell 1984 (1948) to powieści dystopijne, w których można rozpoznać groźny świat Piranesiego. Jego fanem był także Harry Mulisch (jeden z wielkich holenderskich powieściopisarzy). W jego gabinecie wisi akwaforta z serii Carceri , a sceny w niebie w Odkryciu nieba (i jego filmowej adaptacji) są wyraźnie nią inspirowane. Wpływ ten jest również widoczny w Imieniu róży Umberto Eco i książkach o Harrym Potterze. Jeszcze wyraźniej staje się to w adaptacjach filmowych. Wspaniały labirynt średniowiecznej biblioteki Eco i klatka schodowa Hogwartu to zabytkowe Piranesi.
Jego wpływ można znaleźć także w wielu innych filmach. Rozważmy w tym kontekście futurystyczne miasto w Metropolis Fritza Langa (1927) i labirynt korytarzy w Trzecim człowieku Carol Reed (1949). Wśród architektów wpływ Piranesiego widoczny jest m.in. u Aldo Rossiego, Daniela Libeskinda i Constanta (zwłaszcza jego projektu Nowy Babilon ). Seria powieści graficznych De Duistere Steden ( Mroczne miasta ) autorstwa François Schuitena i Benoîta Peetersa jest ostatnim przykładem wielkiego wpływu Piranesiego. źródło Giovanni Battista Piranesi
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz